Ziet eruit als een lichaamsdeel, maar is een brood!

Worden in Bangkok lichaamsdelen verkocht, zodat die dan opgegeten kunnen worden?

Er gaat momenteel een status op Facebook rond, waarover we al eens bericht hebben. In Bangkok worden zogenaamd lichaamsdelen verkocht, die dan ook nog opgegeten worden. Bij de aanblik is het duidelijk, dat veel gebruikers zich daarover verwonderen en de maag van veel internetgebruikers draait zich om. Het gaat om deze status op Facebook: (We hebben de previewfoto bewust verpixeld)

De titel van de status:

In Bangkok worden lichaamsdelen verkocht. Dat is zo walgelijk. Want die mensen eten dat. De winkel met de lichaamsdelen. Volg je het bericht, dan krijg je diverse “lichaamsdelen” te zien. Hier twee voorbeelden:

Duidelijk is, dat gebruikers, die in eerste instantie gechoqueerd zijn door de foto’s, niet die paar regels lezen, die de auteur heeft toegevoegd. Er staat:

Kittiwat Unarrom heeft een winkel in Bangkok die walging oproept. Hij verkoopt menselijke lichaamsdelen – om op te eten! Die zijn, God zij dank, vegetarisch, want hij is bakker en de kadavers zijn uit brood. Maar ze zien er levensecht uit. Het is tamelijk absurd, waarmee deze man zijn dagelijkse brood verdient. Maar de klanten bestormen de winkel, misschien om eindelijk ook eens een oortje van een ander op te snoepen. Deel deze speciale foto’s.

Wij hebben deze zin pas bij de tweede keer gelezen. Het gaat over een BAKKER uit Thailand.

Wij vonden het zelf uit op Facebook. De heer Kittiwat Unarrom heeft een eigen profiel op Facebook en presenteert hier zijn “waren”.

Achtergrondinformatie:

In een kleine bakkerij in Thailand, in de provincie Ratchaburi, bakt de kunstenaar Kittiwat Unarrom uit deeg, chocolade, rozijnen, cashewnoten en anderen ingrediënten broden, die eruit zien als delen van lijken.

Bezoekers uit de hele wereld bezoeken de bakkerij, om deze merkwaardige mix uit walging en fascinatie zelf te beleven. In 2006, tijdens zijn kunststudie, begon Kittiwat, wiens ouders ook bakker waren, delen van lijken uit brood na te maken.

Daarvoor gebruikt hij anatomische leerboeken en herinneringen van een bezoek aan een forensisch museum. Sindsdien gaan foto’s van zijn werk ook op het internet rond. bron