De 48-uren-challenge? Pas op, hoaxgevaar!

Opvallend: de laatste dagen moeten we helaas steeds vaker kritiek op de media geven. Ook nu weer. Want wij twijfelen aan de berichtgeving van de media over de “48-uur-challenge”.

Wat is er aan de hand? In print- en online media wordt over een 48 uren challenge geschreven. De regelen worden zo voorgesteld: Het gaat er bij kinderen en jongen om, zich 48 uur te verstoppen. Noch vrienden, noch familie mogen ervan weten. De ouders moeten denken, dat hun kinderen spoorloos verdwenen zijn. Na deze uren duiken de jongeren dan ineens weer op.
Tot zover deze stelling. Over deze challenge, de titel van de stelling en ook een waarschuwing voor deze challenge, zijn er sinds een paar dagen genoeg mediaberichten te vinden, die aan dit onderwerp gewijd zijn. Maar als je deze artikelen leest, dan komen ze niet echt met feiten, controleerbare getallen en na te lezen politieberichten.

In tegendeel. Veel van deze sensationele artikelen beweren simpelweg, dat deze challenge bestaat en dat hij gevaarlijk kan zijn. Bewijzen, in wat voor vorm dan ook, zijn er echter niet.

Urban Legend!

Wat wij ons altijd afvragen: Bestaat er bij de media geen eigenbelang, om correct te berichten? Wordt hier niet vooraf gecontroleerd, of de feiten kloppen? Heeft niemand het nodig gevonden, een paar seconden lang, gebruik te maken van Google? Jammer, want zo hebben we weer OPNIEUW een fantoomdiscussie.
Want bij de 48-uren challenge gaat het om een gemuteerde variant van de …. 72 uren challenge, oftewel de “Game of 72”. Al in maart 2015 gingen er waarschuwingen voor dit vermeende spel door de media en zijn ze ook nu nog te lezen:

„Kettingbrieven zijn onschuldig, in vergelijking met dit nieuwe internetspel: Tieners krijgen op Facebook een privébericht met de opdracht, “Game of 72” te spelen. Bij dit verschrikkelijke “spel” gaat het erom, je 72 uur te verstoppen. Noch vrienden, noch familie mag er van weten. De ouders moeten denken, dat hun kinderen spoorloos verdwenen zijn.”

Er zijn overigens nooit bewezen gevallen geweest. Destijds problematisch, net als nu, als media zo’n onderwerp oppikken en daarmee politie en autoriteiten gek maken en ze tot uitspraken overhalen, die je met het onderwerp kunt verbinden. Bijvoorbeeld uit de MAZ-online:

„De ervaringen bij vermissingszaken uit het verleden, tonen aan, dat het bij de jongeren meestal om het zoeken naar avontuur als oorzaak gaat”, aldus Dörte Röhrs. Ondanks dat, wordt elke melding serieus genomen en opgevolgd. Vermoedelijk komen de recente gevallen door een zogenaamde “Facebook-challenge”. Dat kan de politie echter niet bevestigen.

Ja, en nu? De politie zegt duidelijk nee, maar het wordt vooropgesteld, dat de gevallen “vermoedelijk” toch iets met een challenge te maken hebben.

Ook Snopes heeft een update

De berichtgeving in de media over de 48 uren challenge is uiteindelijk geen Nederlandstalig monster, maar een internationaal probleem. Daarom heeft Snopes al overeenkomsten gevonden, dat het om een variant van “Game of 72” gaat:

Variations: In October 2017, readers spotted a resurgence of stories about a purported social media challenge, virtually identical to the “Game of 72” and dubbed the “48-hour challenge”:

Volgens Snopes is de hele golf met een artikel in de Belfast Live news begonnen, waarnaar alle andere verwijzen. Sensationele media, zoals “The Sun”, hebben het onderwerp opgepakt en opgeblazen. Kijk je nu naar dit Belfast Live Artikel, dan vind je daar niets als beweringen en anonieme uitspraken van ouders. Geen politiestemmen, geen politiemeldingen, slecht een “mum”, een moeder dus, wordt als bron vermeld.

Verwijzing naar „Game of 72”

In tegenstelling tot de meldingen in de Duitse media, verwijzen de Engelse voorbeelden hier naar “Game of 72”. Dat het hier al om een hoax ging, hebben deze ook NOG ALTIJD NIET meegekregen. Al in 2015 werd duidelijk, dat deze challenge niet bestond, maar eerder de ondoordachte smoes van een tiener was. Een meisje was drie dagen verdwenen. Nadat “Emma”, zoals ze in de media genoemd wordt, gezond terugkeerde, weigerde het 13-jarige meisje zowel de reden voor haar verdwijnen alsook haar verblijfplaats prijs te geven. Met aanduidingen over een mysterieus Facebookspel, heeft ze zowel haar ouders als de politie op een vals spoor willen zetten. Het waren destijds ook hoofdzakelijk sensationele kranten (zoals bijvoorbeeld DailyMail), die daarover geschreven hebben:

“ So far, police say, the only evidence is dozens of panicked Facebook posts being shared by parents, warning each other about the game, and Emma’s testimony, to suggest the challenge exists.“

En ook toen hebben de media uitspraken van de politie over dit onderwerp zo verdraait, alsof de politie voor deze challenge wilde waarschuwen. Politievoorlichter Brian Montague van de Vancouver Police (Canada) deelde de website mic.com mee, dat media de uitspraken van de politie over dit onderwerp verdraaid hadden:

„We never issued a warning about the game as has been reported,“ Constable Brian Montague, a spokesman for the Vancouver Police Department, told Mic in an email.

Ook the Washington Post heeft toen de “Game of 72” de internetfake van de week genoemd. Duitstalige media hebben ook gereageerd. Zo was er vandaag op Heute.at bijvoorbeeld een complete revisie van het oorspronkelijke artikel van 13 mei 2015. In de update wijst men er alleen maar op, dat dit macabere spel een fake is.

De media houden van challenges …

… en bedenken ze graag of blazen voorvallen over challenges op. De reden is ook logisch: We hebben de grote challenges, zoals de cold water challenge, nog in ons hoofd zitten. Zeer veel mensen hebben meegedaan, het was een massafenomeen. En daar spelen de media op in: Door losstaande gevallen of beweringen over een challenge te declareren, bedrijft men loepzuivere paniekzaaierij en bouwt een algemene zorgelijke situatie op.
Dit heeft echter niets met de 48-uren challenge of de “Game of 72” of diverse andere challenges te maken, die zich als pure fantoomdiscussies van de media ontpopt hebben. Dat waren allemaal geen challenges, dat had niets met viral uitdagingen en trends te maken. Social Media Challenges hebben bepaalde terugkerende elementen, die wij als oriëntatie op een rijtje zetten:

• Er is een min of meer duidelijke opdracht in de vorm van een uitdaging (→ Challenge)
• De opdracht moet door de uitgedaagde uitgevoerd worden.
• Na succesvolle uitvoering wordt de uitgedaagde zelf uitdager en nomineert minstens een ander persoon.
• Een challenge moet indien mogelijk viral gaan en zoveel mogelijk deelnemers hebben.

Challenges zijn dus op meerdere manieren te bewijzen. Het gaat echter niet om een challenge, als iemand voor een challenge waarschuwt, die NIET te bewijzen is. Dat is dan weer een fantoomdiscussie.
Vertaling: Petra, mimikama.nl