Het ijskoude handje: Griezelig, lange belichtingstijd of fotobewerking?

Autor: Janine Moorees

Duister was de tijd aan het begin van de twintigste eeuw. Het werk hard, de lonen laag, de fabrieken stoffig en bijna alles alleen maar zwart-wit. Hoe we dat weten? Omdat de kleurenfotografie pas later algemeen werd voor commercieel gebruik. Buiten dat past het zo beter in de duistere sfeer die ik hier probeer te creëren. Man, man, man.

Dus nogmaals, duister, donker, schemerig, griezelig. Fotografie in de kinderschoenen, enz., enz.

De foto’s van toen dragen eraan bij, grofkorrelig en of te licht of te donker en toch nog absoluut fascinerend te zijn. Je kunt als je wat langer kijkt telkens weer iets nieuws, iets betoverends ontdekken. Gezichten, schimmige verschijningen en HANDEN op schouders.

Handen op schouders zijn niet per se apart of griezelig. Maar griezelig is het als aan de hand geen arm, aan de arm geen schouder en aan de schouder geen restmens zit. Zoals op deze foto van wevers in Belfast, opgenomen in 1900. Daar ligt toch echt die hand op de schouder van de vrouw in de tweede rij helemaal rechts, op haar rechter, links voor de kijkers, schouder. De hand, zonder arm, schouder, restmens. Daar lopen toch de rillingen van over je rug. De ijskoude vinger van de horror gaat door je merg en been.

image

Dat is toch een hand, of alleen maar een kreukel in de stof van haar bloes? Nee, die is glad en er is ook duidelijk een vingernagel te herkennen. Dus zo duidelijk als maar mogelijk is bij een foto uit die tijd. Daarbij komt dan ook nog dat de “ontdekker” van de foto, de mensen van Belfastlive, Lynda meldt dat de vrouw met de hand op de schouder haar grootmoeder is. De foto is nog in familiebezit (ik ga er maar vanuit dat alle andere vrouwen ook getrouwd zijn en kinderen hebben gekregen en dat er in die families ook een afdruk van deze foto aanwezig is. Maar die interesseren ons niet want die hebben geen hand op hun schouder) Lynda wist ook van zeldzame gebeurtenissen te berichten, echter zwijgt ze tot nu toe volhardend over welke gebeurtenissen dat waren. De vuilnis werd al op donderdag opgehaald, hoewel dat anders altijd op vrijdag gebeurt, echter, heel apart, nooit op Goede Vrijdag. Zodra ze een voet op het gestreepte gedeelte van de straat zet, blijven alle auto’s, als door een geestenhand geregeld, staan. Deuren gaan als vanzelf open, niet alleen de automatische deuren in de supermarkt, nee ook de normale deuren thuis. Dat gebeurt juist dan als het raam , waar de foto van haar grootmoeder naast hangt, die met de griezelhand dus, open is en zij een buurman aan de huisdeur begroet die oma niet aardig vond, Dan gaat altijd de woonkamerdeur dicht, alsof oma de buren niet wil zien. Tocht? Maar er is daar helemaal niemand tochtig.

Zo komen we niet verder. Hoe is die hand daar terecht gekomen? Was het misschien echt een bij de vrouw ongeliefde persoon en zei ze tijdens de opnamen “Alsjeblieft VERDWIJN!” Poef, zo gebeurde het en alles wat er van deze persoon overbleef was de hand. Zijn wij hier dus zogezegd achteraf, postuum getuigen geworden van een bijna perfecte verdwijntruc? Bijna perfect, want de hand is immers nog daar. Had ze machtige en mystieke tovervaardigheden? Bezat ze zelfs Gottfrieds omniopenende Grimoire of een defensief-regelgevend toverboek? Heeft ze de ongeliefde persoon in een andere dimensie geslingerd en houdt deze zich nog met zijn laatste kracht aan haar schouder vast?

Of is er een heel eenvoudige verklaring?

We proberen het. Zelfs tegenwoordig, in het tijdperk van de digitale fotografie, met alle moderne middelen “intelligmodes” op de camera’s. Om de perfecte foto te krijgen, heb je meerdere opnames nodig. Natuurlijk kun je ze nog oppeppen op je pc. Dan nog speel je met de belichting, de hoek enzovoort en heb je aan het einde van de 50 tot 100 opnames een paar die door de selectie heenkomen. Retoucheren is geen uitvinding van de laatste tijd. Al in de begintijd van de fotografie wist men vrij snel hoe men foto’s kon verbeteren [1]. Er werd ook nooit maar 1 opname gemaakt, maar altijd een paar meer. Omdat je destijds voor een foto enige tijd stil moest zitten (ongeveer een minuut) riep men, als men niet tevreden was met het resultaat, niet nog een keer het hele personeel voor een groepsfoto bij elkaar maar de fotograaf sneed de beste resultaten bij. Dat wil zeggen, hij nam uit de verschillende foto’s een opnamerij, meestal van de best gelukte foto’s en stelde de foto opnieuw samen. De lange opnameduur leidde er ook toe dat personen die zich bewogen hadden alleen nog schimmig of helemaal niet op de opname opdoken. Deze verklaring lijkt mij in deze context een beetje moeilijk te geloven. Want de hand ligt daar rustig terwijl de restmens wild rondspringt en van de foto verdwijnt. Klinkt niet echt logisch.

Ook werden ongeliefde mensen graag uit een foto geretoucheerd. Dan werd het gedeelte waar die persoon stond overgeschilderd. Stalin en Lenin hebben deze techniek altijd graag laten gebruiken. Of de foto uit meerdere foto’s samengesteld werd, of dat iemand die uit kameraadschap de arm om haar schouder gelegd heeft daarna uit de foto “geschilderd” werd, dat kunnen we niet met zekerheid zeggen. Opvallend is wel dat dat bij haar voor de kijker uit de rechter arm toch een zeer rechte lijn komt, alsof ze eerder tegen iets aangeleund stond. Of alsof daar net iets weggesneden werd. Ook valt het op hoe kreukvrij de rok van de vrouw erachter, ter hoogte van de hals van de zittende vrouw, is. Het ziet er sterk geretoucheerd uit.

Er zijn dus niet echt begrijpelijke verklaringen over hoe de hand daar achtergebleven is, zonder restmens. Er is meer voor nodig om ons aan het griezelen te brengen. We willen echter de pret niet bederven voor de mensen die graag willen huiveren bij dit soort foto’s. We tekenen slechts op dat er meestal andere verklaringen zijn voor het “onverklaarbare”

Links:

Auteur: Jens, mimikama.org
Vertaling: Petra, mimikama.nl

Unterstützen 🤍

FAKE NEWS BEKÄMPFEN

Unterstützen Sie Mimikama, um gemeinsam gegen Fake News vorzugehen und die Demokratie zu stärken. Helfen Sie mit, Fake News zu stoppen!

Mit Deiner Unterstützung via PayPal, Banküberweisung, Steady oder Patreon ermöglichst Du es uns, Falschmeldungen zu entlarven und klare Fakten zu präsentieren. Jeder Beitrag, groß oder klein, macht einen Unterschied. Vielen Dank für Deine Hilfe! ❤️

Mimikama-Webshop

Unser Ziel bei Mimikama ist einfach: Wir kämpfen mit Humor und Scharfsinn gegen Desinformation und Verschwörungstheorien.

Abonniere unseren WhatsApp-Kanal per Link- oder QR-Scan! Aktiviere die kleine 🔔 und erhalte eine aktuelle News-Übersicht sowie spannende Faktenchecks.

Link: Mimikamas WhatsApp-Kanal

Mimikama WhatsApp-Kanal

Hinweise: 1) Dieser Inhalt gibt den Stand der Dinge wieder, der zum Zeitpunkt der Veröffentlichung aktuell
war. Die Wiedergabe einzelner Bilder, Screenshots, Einbettungen oder Videosequenzen dient zur
Auseinandersetzung der Sache mit dem Thema.


2) Einzelne Beiträge (keine Faktenchecks) entstanden durch den Einsatz von maschineller Hilfe und
wurde vor der Publikation gewissenhaft von der Mimikama-Redaktion kontrolliert. (Begründung)


Mit deiner Hilfe unterstützt du eine der wichtigsten unabhängigen Informationsquellen zum Thema Fake News und Verbraucherschutz im deutschsprachigen Raum

INSERT_STEADY_CHECKOUT_HERE

Kämpfe mit uns für ein echtes, faktenbasiertes Internet! Besorgt über Falschmeldungen? Unterstütze Mimikama und hilf uns, Qualität und Vertrauen im digitalen Raum zu fördern. Dein Beitrag, egal in welcher Höhe, hilft uns, weiterhin für eine wahrheitsgetreue Online-Welt zu arbeiten. Unterstütze jetzt und mach einen echten Unterschied! Werde auch Du ein jetzt ein Botschafter von Mimikama

Mehr von Mimikama

Mimikama Workshops & Vorträge: Stark gegen Fake News!

Mit unseren Workshops erleben Sie ein Feuerwerk an Impulsen mit echtem Mehrwert in Medienkompetenz, lernen Fake News und deren Manipulation zu erkennen, schützen sich vor Falschmeldungen und deren Auswirkungen und fördern dabei einen informierten, kritischen und transparenten Umgang mit Informationen.