Feitencheck: Bestaat het apenbordeel echt?

Een zeer triest onderwerp, maar helaas ook erg actueel. We kregen opnieuw aanvragen over de verschrikkelijke Orang-oetanbordelen.

De aanvraag bevatte een link naar een artikel dat kort geleden verscheen.
Met de titel: “Wer braucht Nutten, wenn es Affen gibt” (Wie heeft hoeren nodig als er apen zijn), raakt de auteur je emotioneel en pijnlijk in je hart.
Met de woorden “Net bij Facebook gezien, slechte grap of trieste waarheid?” komen gebruikers bij ons, om misschien toch nog onze woorden “Dat is alleen maar een Fake” te horen.
Helaas is dat niet zo.

Trieste waarheid

Voer je dit zoekbegrip als eerste maatregel bij Google in, dan zie je helaas zeer snel, dat het geen Fake kan zijn.
Feit is, dat er al berichten in de media over het onderwerp bestaan.
Een paar bronvermeldingen van de auteur waren niet verkeerd geweest, om te bewijzen, dat het om echte toestanden gaat.

Afschrikwekkende realiteit

Al in april 2002 beschreef de Focus onder de titel “Affenschande”, hoe Orang-oetan baby’s gevangen worden, om ze voor dit doel “op te laten groeien”.

Hij spleet de schedel van het primatenvrouwtje met een machete, de baby verkocht hij. Daar leeft de stroper van: Hij slacht de orang-oetanmoeder, rooft haar jongen, zodat ze in de steden van Azië mensen kunnen amuseren. Als vervanging van een kind, minnaar, schoothondje, seksslaaf of circusclown.
In het bordeel “Sweet woman forever”, een schemerige oude schuur, dommelen twaalf prostituees in de leeftijd van 14 tot 40 en Poonie. Het driejarige Orang-oetanmeisje heeft een ijzeren ketting met slot om de linkerenkel. Het is gladgeschoren, ook de geslachtsdelen, op het hoofd zit een hanenkam.

Zes jaar later, in augustus 2008, berichten de SPIEGEL en ook die Welt over een documentaire van de ZDF. In deze docu zet de acteur Hannes Jaenicke zich in voor de met uitsterven bedreigde Orang-oetan.



De SPIEGEL publiceerde onder de titel “Der Mensch ist dem Affen ein Wolf” de volgende tekst:

[…] en hij documenteerde het verhaal van een orang-oetanvrouwtje, dat, hoe ongelofelijk en pervers het ook mag klinken, uit een bordeel bevrijd werd, waar het jarenlang kaalgeschoren en aan een bed geketend mannen tot dienst moet zijn.

Met de titel “Hannes Jaenicke und die versklavten Orang-Utans” verscheen bij de Welt het volgende:

Ze worden als gogogirls ingezet, als seksslaven gehouden en op markten verhandeld: Orang-oetans in zuidoost Azië. […] Uit een bordeel wordt een orang-oetanvrouwtje bevrijd en gered. Kaalgeschoren was het vijf jaar lang als seksuele bevrediging in een donkere ruimte aan het bed vastgeketend geweest.

Helaas kun je de documentaire in geen officiële mediatheek vinden.
Maar het productiebedrijf “Tangofilm” pers informatie met betrekking tot de documentair online staan.

Conclusie:

Dat apen (oftewel Orang-oetans) als prostituees in bordelen gehouden worden, is waar.
In hoeverre de auteur zich an de bestaande artikelen gehouden heeft of een eigen informatiebron heeft, wordt niet duidelijk door de missende bronvermelding.
Helaas is dit verhaal geen Fake.

Auteur: Kathrin, mimikama.org
Vertaling: Petra, mimikama.nl